แล้วก็ผ่านไปอีกวัน…

วันนี้ผมตื่นนอนตอนประมาณตี ห้า เพื่อไปเรียนพิเศษที่ต่างจังหวัด แน่นอนมันเป็นอะไรที่เหนื่อยอยุ่เหมือนกันครับ และแน่นอนว่ามันเป็นอะไรที่น่าเบื่อสำหรับใครบางคน แต่วันนี้ผมไม่ได้ไปกับน้องแค่สองคนเหมือนวันก่อนๆ วันนี้พี่อาร์ดพี่ของผมเองก็ไปด้วยเหมือนกาน แกไปซ้อมรับปริญญาของแกที่จะรับในวันจันทร์นี้ เราไปรถไฟฟรีกันอีกตามเคยครับผม เราไปถึงหาดใหญ่กันตอนประมาณแปดโมงเช้า เราแยกกันที่สถานนีรถไฟหาดใหญ่กัน หลังจากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปยังที่เรียนพิเศษ วันนี้ไม่มีเรียนของอาจารย์อุ๊ เพราะจบคอร์สไปแล้ว ผมมีเรียนของครูสมศรีที่เดียว ฮ่าๆ เป็นวันปิดคอร์สพอดีเลยอ่ะ หุหุหุ ผมอยากจะเรียนรอบเช้าเพราะว่าเวลาของผมมันอยุ่้ช่วงบ่าย แต่ผมอยากกลับบ้านเร็ว แต่โชคดีที่รู้จักพี่ที่นั้นอยู่บ้างเลยโชตดีไป ได้เรียนรอบ 10 โมง วันนี้ครูสมศรีแกสอนเรื่องเกี่ยวกับแม่เป็นครั้งสุดท้ายก็จะปิดคอร์ส ผมตากำลังจะปิดแล้ว ๕๕๕ จนขนาดพี่เค้าต้องมาปลุกเรยหล่ะ หน้าอายจิงๆ หุหุหุ หลังจากนั้นก็กลับบ้านกันๆ โชคดีอีกครับผม รถมาเร็ว แถมได้นั้นด้วยหล่ะ ผมหลับมาตลอดทางเรย แทบไม่รุ้อะไรเรยอ่าาาา แร้วก็ถึงบ้านอย่างปลอดภัย เอ่อ ลืมบอกไปว่าพี่อาร์ดนั้นนอนที่นั้น แกรับวันจันทร์หน้าเสียดายที่ผมติดสอบไปไม่ได้ เซงจิตจิงๆ ^^”